вторник, 26 июля 2011 г.

Ամենալավ/վատ բանը

Հին Հունաստանի նշանավոր գործիչ Քսանթոսը ճաշկերույթի համար իր ստրուկին ՝ Եզոպոսին ուղարկում է շուկա և պատվիրում բերել աշխարհի ամենալավ բանը:
Ճաշի ժամանակ հյուրերից յուրաքանչյուչ առջև մի աման լեզու է դրվում:
- Ի՞նչ է սա,-զայրացած հարցնում է Քսանթոսը:
-Լեզու է, տե՛ր իմ,-ասում է Եզոպոսը:
-Մի՞թե սա է աշխարհի ամենալավ բանը:
-Իհարկե, տեր ի՛մ, մի՞թե աշխարում լեզվից լավ բան կա: Լեզվով են ասվում բոլոր իմաստությունները, զվարթ երգերը: Լեզվով են շինվում քաղաքները: Նրանով են մարդիկ իրենց մտքերն ու զգացմունքներն արտահայտում:
-Լա՛վ, Եզոպո՛ս, հիմա էլ գնա շուկա և բեր աշխարհի ամենավատ բանը:
Եզոպոսն այս անգամ էլ շուկայից լեզու է բերում: Քսանթոսն այնպես է զայրանում, որ չգիտի ինչ անի:
-Մի՛ զայրացեք, տեր ի՛մ,-ասում է Եզոպոսը:-Լեզվից վատ ի՞նչ կա աշխարհում: Նրանով են կործանվում ամբողջ պետություններ, նրանով են ասվում բոլոր ստերը, հայհոյանքները… Լեզուն աշխարհի ամենալավ ու ամենավատ բանն է, նայած թե ինչպիսի բերանում է, նայած թե ով է տերը…

1 комментарий: