Իսկ ընդհանրապես տխրությունը կարծես հմայք ունենա, որ շատերին հեշտությամբ ձգում է իր գիրկը..
Այս տողերը հանդիպեցի ֆորումներից մեկում:Սա տրամգծորեն հակառակ է այն տրամաբանությանը ,որը մեզ առաջարկում է ամենաքննադադված,բայց և ամենապհանջված գիրքը` Աստվածաշունչը:
Ուրախ եղեք ամեն ժամանակ,դարձյալ ասում եմ ձեզ ուրախ եղեք...Փիլ.4:4
Բայց չէ,մենք մտածող ազգենք,տքնող,տառապյալ ,մեզ հարիր է տխրությունը,այն մղում է ստեղծագործելու:Համաձայն եմ:Մղում է:Տարբեր երևույթներ կարող են մղել տարբեր գործողությունների ու արարքների:Նեռոնը այրեց Հռոմը ,որպեսզի ստեղծագործի:Սպորտսմենները դոպինգ են օգտագործում ,որպեսզի հատեն բնականի ,իրականի սահմանը և սխրանք գործեն:Շատ ստեղծագործողներ հարբում են,թմրադեղ են օգտագործում որպեսզի "լուսավոր թախիծը" այցելի իրենց:Եվ մենք ասում ենք` սա լավ է:Միթե:Տխրությունը անբավարարության,պարտության,թերիության զգացումի արդյունք է:Այն բացասական երևույթ է,որը շատերի մոտ դառնում է "իմիջ",կենսակերպ:Այն ինչ` կա միայն մի դեպք, երբ տխրություը արդարացվում է,տխրություն ,որը տանում է դեպի զղջման կատարած սխալների համար,բայց շարունակում է իր ճանապարհը` մինչև ԵԼՔ` EXIT:Իսկ ելք միշտ կա,բայց շատերս մնում ենք կես ճանապարհին:ԵԼՔԸ ՆԱ Է,Ով անսահման սիրով սիրում է մեզ,սպասում է մեզ,մաքրում է մեզ,հասկանում է ,նույնիսկ` հավտում է մեզ.ԵԼՔԸ ՀԻՍՈՒՍՆ Է` ԵՍ ԵՄ ՃԱՆԱՊԱՐՀԸ:Մնացած բոլոր ուղղությունները,ճանապարհները տանում են սխալ հասցեով,ուր մեզ սպասում են հիսաթափությունը,տխրությունը,անհաջողությունը ևն:Ուրախությունը հաղթանակի,ներքին խաղաղության,լիության,սպասումների հետևանք է,առանց որոնց կյանք վերածվում է տառպանիք զնդանի:Մենք անկեղծ ուրախության համազգային դեֆիցիտ ուենք:EXIT:Բայց կա ԵԼՔ`Եկեք ԻՆՁ մոտ...Մթ.11:28
Комментариев нет:
Отправить комментарий